เราต้องย้อนกลับมาดูว่า ‘แล้วการศึกษาของเราได้ช่วงชิงวันเวลาที่จิตวิญญาณของเราจะตื่นรู้ เพื่อที่จะรับรู้ความจริง ความงาม ความดี ไปจนหมดเลยหรือเปล่า’
ดังนั้นจึงเป็นพื้นที่ของศิลปะ ดนตรี ที่จะมาช่วยเยียวยาผู้คนให้กลับไปเห็นความจริง ความดี และความงามอีกครั้ง
Read more…
การเรียนเร็วเกินกว่าช่วงวัย ที่เราถือว่าประสบความสำเร็จ แต่เป็นเพียงความสำเร็จทางโลก
ในวัยเด็ก เด็กต้องการ ‘เล่น’ มากที่สุด เพราะเขาต้องการเห็นโลกที่ดี โลกที่งาม และโลกที่จริง แล้วเขาจะโตขึ้นด้วยสุขภาพจิตใจที่ดี
ห่างไกลจากการเจ็บป่วยทางจิตใจ จิตวิญญาณ ซึมเศร้า หมดอาลัย ท้อแท้ และนำไปสู่ปรากฏการณ์ที่ว่า ฉันไม่อยากอยู่แล้ว
Read more…
คนคนหนึ่งจะมีความสุขได้ ต้องมีความยืดหยุ่นและมีพัฒนาการที่เรียกว่า ‘ฟังก์ชันการทำงานพื้นฐานของชีวิต’
การศึกษาก็คือการให้ปรัชญาหรือมุมมองชีวิตกับเด็กคนหนึ่งตั้งแต่เล็กๆ
เพื่อวันที่เขาโตขึ้น เขาจะได้อาศัยต้นทุนนี้ในการเข้าสู่สังคม ปรับตัวให้เข้ากับการงานแบบผู้ใหญ่ มีมุมมองต่อโลก มีครอบครัว มีชีวิตส่วนตัว และท้ายที่สุด จะได้กลายเป็นคนที่สมดุลและมีความสุข
🌺การเล่นอิสระที่แท้จริง🌺
ต้องเป็นการเล่นที่เด็กกำหนดขึ้น
จากจินตนาการ
และเป็นอิสระจากทุกสิ่ง
👵กิจกรรมที่มีผู้ใหญ่ชี้นำ
หรือผลักดันให้เกิดการเล่นขึ้นนั้น
มิใช่การเล่นอิสระ
🧚♀️การเล่นจึงเป็นการเรียนรู้
เป็นการฝึกฝน ให้เกิดความเข้าใจ
ให้เกิดเป็นทักษะหลากหลายด้าน
เป็นการเรียนรู้ด้วยความเบิกบาน
ไม่รู้เบื่อ…….🧚♀️
Read more…
พัฒนาการของเด็กเปรียบได้กับฟองน้ำที่ดูดซับจากสิ่งรอบตัวของเขาจากภายนอก
ทั้งจากที่เห็นได้ คือ พฤติกรรมที่แสดงออก
และระดับที่ลึกลงไปคือด้านในจิตใจทั้งตัวตนของคนที่อยู่รอบข้างเขา
ธรรมชาติของวัยอนุบาลคือการเล่น เล่นอย่างอิสระ
การไม่ขัดจังหวะการเล่นของเด็กถือเป็นการเคารพสิทธิให้เด็กได้สร้างจินตภาพได้อย่างเต็มที่
เข้าใจธรรมชาติการเติบโตของเด็กอย่างเป็นลำดับขั้น ไม่เร่งรัดการอ่านเขียน
พื้นฐานการบ่มเพาะจิตวิญญานดวงหนึ่งเกิดจากกิจกรรมภายในบ้านผ่านการลงมือทำ ‘will’
ไม่ว่าจะเป็นงานบ้าน งานครัว และงานสวน ล้วนเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตและกิจวัตรของคนเรา
ถ้าเราสามารถนำให้บรรยากาศในการทำกิจกรรม เหมือนกับเป็นการทำเล่นๆ เด็กจะรู้สึกผ่อนคลายไปด้วย
เพียงแต่ครูจะต้องรู้ว่า เราไม่ได้ทำมันเล่นๆ หากร้องเพลง เราจะร้องให้จบเพลง ผิดถูกไม่เป็นไร อารมณ์ขันจะช่วยได้
อ่านเพิ่ม…
เด็กๆ จะตอบสนองได้ดีต่อคำพูดที่เห็นภาพ
ท่าทีของเราต่อหน้าเด็กๆ ต้องเป็นท่าทีที่เราเอาใจใส่ ดูแลโลก ดูแลคนอื่น ดูแลเด็ก
เด็กสุขภาพดีจะเล่น
A healthy child plays.
เราใส่อะไรผ่านผัสสะให้เขารับรู้ มันจะฝังในหัว ในตัวตน และจะส่งผลต่อการเป็นเขาในระยะยาว
เด็กสุขภาพดีจะเล่น
A healthy child plays.
การเล่นทำให้สดชื่น ไม่ได้ทำให้เหนื่อย
การที่เราจะออกแบบหลักสูตรให้สอดคล้องกับความต้องการของเด็กได้ เราจำเป็นต้องสะท้อนย้อนมองตัวเอง (Self Reflection)
ซึ่งเราต้องจัดสรรเวลาและพื้นที่ภายในตัวเราที่สงบเงียบเพื่อสะท้อนตัวเองได้
หันมองภายในจิตเป็นระยะ แม้จะเพียงชั่วห้านาทีในแต่ละวัน ณ เวลาเดียวกัน
• หรือมองเข้าไปในตัวเอง และย้อนมองว่าใน 7 วันที่ผ่านมา เราปฏิบัติแต่ละแบบฝึกหัดเป็นอย่างไรบ้าง
• ในการทำเช่นนี้เราควรจมลึกลงสู่ตัวเอง หารือกับตัวเองอย่างถี่ถ้วน ทดสอบและสร้างหลักการของชีวิตของเรา
• คิดทบทวนว่าเรารู้หรือไม่รู้อะไร ชั่งประเมินหน้าที่ ความบกพร่องของเรา
: อย่าหลงผิดคิดว่าเราทำสิ่งใดได้ดีแล้ว แต่ให้พยายามทำให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป
เด็กๆที่อยู่หน้าจอจะใช้ระบบประสาทเพียง 2 ส่วน คือ การมองเห็นกับการได้ยิน
ในขณะที่ช่วงวัยเด็กๆต้องพัฒนาประสาทสัมผัสผัสสะทั้ง 12 ส่วน เด็กปฐมวัยต้องการการเคลื่อนไหว เพื่อให้ระบบร่างกายพัฒนาได้สมบูรณ์ ทั้งการเต้นของหัวใจ การหายใจ ระบบการย่อยอาหาร และการเชื่อมต่อของเซลล์ประสาทของสมองแต่ละส่วน
เล่นอิสระ จึงเป็นช่วงที่เด็กได้ลงเอาเนื้อตัวไปเล่นด้วยแรงขับเคลื่อนข้างในของตัวเขา กับสิ่งรอบตัว ผู้คน ธรรมชาติ หรือสิ่งของที่มี ..ภายใต้สภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย
เราผู้ดูแลเพียงแต่สังเกตอยู่รอบนอก และเราจึงสามารถสังเกตเขาผ่านการเล่นแบบนี้ ว่าเด็กเขามีปัจเจกอย่างไรด้วยการก้าวพ้นจากการตัดสิน
วันศุกร์ : ระลึกชอบ
(จดจำได้ว่าเรียนรู้อะไรจากประสบการณ์)
• พยายามเรียนรู้ให้มากที่สุดจากชีวิต เราเรียนรู้ได้จากทุกคน หากเราใส่ใจพอ
• เราเรียนรู้จากประสบการณ์ และจำสิ่งที่เรียนรู้ได้ไหม
• หากเราทำสิ่งใดพลาดหรือบกพร่อง จงให้มันกลายเป็นเครื่องจูงใจเราทำมันให้ดีขึ้น สมบูรณ์ขึ้นในภายหลัง
วันพฤหัส : เพียรพยายามอย่างเหมาะสม
• เราได้ดำเนินชีวิตเพื่อเป้าหมายที่สูงขึ้นไหม เราพูดและทำในสิ่งเดียวกันไหม
• ไม่ควรทำอะไรที่เกินความสามารถของเรา แต่ไม่ควรละเว้นไม่ทำสิ่งที่อยู่ในวิสัยที่จะทำได้
• พยายามพัฒนาตนเองจนภายหลังสามารถที่จะช่วยเหลือและแนะนำผู้อื่น แม้ว่าอาจจะยังทำไม่ได้ในอนาคตอันใกล้ก็ตาม
วันพุธ : จัดการชีวิตอย่างเหมาะสม
เราจัดการชีวิตของเราอย่างไร ไม่ให้เร่งรีบเกิน ไม่ขี้เกียจเกิน เพื่อจะได้มีความก้าวหน้าในชีวิต + มีเวลาสะท้อนตัวเอง
มองชีวิตว่าเป็นหนทางการทำงานเพื่อยกระดับจิตใจและประพฤติตามนั้น
วันอังคาร : การกระทำชอบ
• การกระทำของเราส่งผลต่อผู้คนรอบตัวเราอย่างไร
• สิ่งที่เราทำ กลมกลืนกับสิ่งที่ดำเนินอยู่ไหม รบกวนใครหรือเปล่า
• พิจารณาอย่างถี่ถ้วนก่อนจะสนองสถานการณ์ เพื่อประโยชน์สุขของเพื่อนมนุษย์ทั้งมวล ตลอดไป
• ประเมินอย่างถี่ถ้วนถึงผลของการกระทำก่อน
วันจันทร์ : มีคำพูดที่เหมาะสม
• พูดเฉพาะสิ่งที่มีความหมาย
• ไม่พูดมากเกินหรือน้อยเกิน
• ไตร่ตรอง พิจารณาถึงทุกแง่มุม ก่อนพูดออกมา
ขณะฟัง
• ฟังก่อน แล้วค่อยสะท้อนสิ่งที่เพิ่งถูกพูดออกมา
วันอาทิตย์ : มีดุลพินิจที่ถูกต้อง
• ไม่ด่วนตัดสิน/ตัดสินใจ มองให้รอบ
• ก้าวข้ามความชอบไม่ชอบ
• เมื่อเรามั่นใจแล้วว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง ก็ต้องยึดมั่นในการตัดสินใจนั้นอย่างแน่วแน่มั่นคง
วันเสาร์ : คิดอย่างเหมาะสม
• ใส่ใจในความคิดของเรา คิดเฉพาะเรื่องสำคัญ
• แยกความรู้สึกกับความจริงออกจากกันได้ แยกแยะความคิดที่เป็นแก่นสารออกจากที่ไร้แก่นสาร
ขณะฟัง
• ให้ภายในเงียบสนิท
• เว้นจากการคาดหวังว่าความคิดเห็นของผู้อื่นจะสอดคล้องกับเรา ละเว้นการวิจารณ์แม้ในความคิดและความรู้สึก
{ The Eight-Fold Path }
คิดให้ชัด เหมาะสม และพูดให้กระจ่าง
แบบฝึกหัดสำหรับพัฒนาตัวเอง 8 อย่าง
ทำวันละอย่าง
ช่วยเปิดจักระคอได้
ไม่ต้องถามว่าวันนี้ทำอะไรมาบ้าง แค่ไปเดินเล่นกัน แล้วเด็กอาจจะค่อยๆ เล่าออกมาเอง
การถามไปทำลายภาพฝันในหัวของเด็ก ปล่อยให้ภาพนั้นความรู้สึกนั้นซึมซ่านและปรากฎในตัวในใจเด็ก เด็กอยากเล่าเมื่อไรก็จะเล่าเอง
ตอนที่ Steiner ให้ตั้งอนุบาลวอลดอร์ฟแห่งแรก ..Steiner ได้บอกไว้แค่ 4 อย่าง
1. Observe the Children : สังเกตเด็ก
2. Meditate : ทำสมาธิ / ภาวนา
3. Follow your intuition / inner known : ใช้สัญชาตญาณ หรือการหยั่งรู้ภายใน
4. Be on the path of development : อยู่ในเส้นทางของการพัฒนาตัวเอง
โรงเรียนวอลดอร์ฟไม่มีหลักสูตร เด็กๆ จะบอกเราเองว่าเขาต้องการอะไร ดังนั้นเด็กๆ จึงเป็นหลักสูตรการเรียน
